پرستاری در منزل

درمان زخم بستر با درمان خانگی و پزشکی در منزل

درمان زخم های فشار شامل کاهش فشار بر روی پوست آسیب دیده، مراقبت از زخم‌ها، کنترل درد، جلوگیری از عفونت و حفظ تغذیه مناسب است.

تیم درمانی 
اعضای تیم مراقبت شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

یک پزشک مراقبت های اولیه که بر برنامه درمانی نظارت دارد
یک پزشک یا پرستار متخصص برای مراقبت از زخم
پرستاران یا دستیاران پزشکی که هم مراقبت و هم آموزش برای مدیریت زخم ها ارائه می دهند
یک مددکار اجتماعی که به شما یا خانواده شما در دسترسی به منابع کمک می کند و نگرانی های عاطفی مربوط به بهبودی طولانی مدت را برطرف می کند
یک فیزیوتراپیست که به بهبود تحرک کمک می کند
یک متخصص کاردرمانی که به اطمینان از سطح نشیمن مناسب کمک می کند
یک متخصص تغذیه که نیازهای تغذیه ای شما را کنترل کرده و رژیم غذایی مناسبی را توصیه می کند
جراح مغز و اعصاب، جراح عروق، جراح ارتوپدی یا جراح پلاستیک 

درمان زخم بستر با کاهش فشار 
اولین مرحله برای درمان زخم بستر کاهش فشار و اصطکاک ناشی از آن است. استراتژی‌ها شامل موارد زیر است:

تغییر وضعیت. اگر به زخم بستر مبتلا هستید، بطور مکرر بچرخید و موقعیت خود را تغییر دهید. اینکه چند بار تغییر وضعیت دهید به شرایط و کیفیت سطحی که هستید بستگی دارد.
استفاده از سطوح پشتیبانی. از تشک، تخت و کوسن های مخصوص استفاده کنید که به شما کمک می‌کند به گونه ای بنشینید یا دراز بکشید که از پوست آسیب پذیر محافظت کند.

درمان زخم بستر با تمیز کردن و پانسمان زخم ها
مراقبت از زخم های فشار به عمق زخم بستگی دارد. به طور کلی، تمیز کردن و پانسمان زخم شامل موارد زیر است:

تمیز کردن. اگر پوست آسیب دیده شکافته نشده است، آن را با یک پاک کننده ملایم بشویید و خشک کنید. هر بار که پانسمان عوض می‌شود، زخم‌های باز را با آب یا محلول نمک (سالین) تمیز کنید.
قرار دادن باند روی زخم. یک باند با مرطوب نگه داشتن زخم باعث بهبودی می شود. همچنین مانعی در برابر عفونت ایجاد می کند و پوست اطراف آن را خشک نگه می دارد. گزینه‌های باند شامل فیلم، گاز، ژل ، فوم و پوشش های درمانی است.

درمان زخم بستر با خارج کردن بافت آسیب دیده 
برای بهبود صحیح، زخم ها باید از بافت آسیب دیده، مرده یا آلوده عاری باشند. پزشک یا پرستار ممکن است با شستشوی ملایم زخم با آب یا برش بافت آسیب دیده، آن قسمت دیده را خارج کند.

اقدامات دیگر شامل موارد زیر است:

داروهایی برای کنترل درد از جمله داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، مانند ایبوپروفن (Advil ،Motrin IB و موارد دیگر) و ناپروکسن سدیم (Aleve)، ممکن است درد را کاهش دهد. اینها می‌توانند قبل یا بعد از تغیر وضعیت و مراقبت از زخم بسیار مفید باشند. داروهای موضعی درد نیز می توانند در طول مراقبت از زخم مفید باشند.
یک رژیم غذایی سالم تغذیه خوب باعث ترمیم زخم می شود.

نکته:  در صورت مشاهده علائم عفونت، مانند تب، خروج زخم، زخم با بوی بد، یا افزایش قرمزی، گرما یا تورم در اطراف زخم، فوراً به مراکز اورژانسی مراجعه کنید.