|
۵. پنومونیا و بیماری خود ایمنی
سازمان جهانی بهداشت گزارش داد که ماه گذشته حدود ۸۰ درصد افراد مبتلا، شکل خفیف تا متوسط عفونت را داشتند. یک مورد خفیف کوئید ۱۹ شامل تب و سرفه شدید تر از آنفولانزای فصلی است اما نیازی به بستری شدن ندارد.
هیرش می‌گوید: این موارد خفیف‌تر به این دلیل است که سیستم ایمنی بدن در پاسخ قادر به حفظ ویروس در دستگاه تنفسی فوقانی است. بیماران جوان نسبت به بیماران مسن پاسخ ایمنی قوی تری دارند.
۱۳.۸ درصد موارد شدید و ۶.۱ درصد موارد وخیم به علت نشت ویروس به نای و ورود آن به دستگاه تنفسی تحتانی است، جایی که به نظر می‌رسد ویروس رشد را ترجیح می‌دهد. هیرش گفت: ریه‌ها هدف اصلی هستند.
به گفته دکتر رافائل ویسکیدی متخصص بیماری های عفونی در دانشگاه علوم پزشکی جانز هاپکینز، همچنان که ویروس تکثیر شده و به سمت نای و ریه ها پیشروی می‌کند، می‌تواند مشکلات تنفسی بیشتری مانند برونشیت و پنومونیا را ایجاد کند.
ویسکیدی گفت: پنومونیا با تنگی نفس همراه با سرفه مشخص می‌شود و بر کیسه های هوایی ریزی که آلوئول نام دارند تاثیر می‌گذارد. آلوئول ها جایی هستند که اکسیژن و دی‌اکسید کربن رد و بدل می‌شوند. در پنومونی، لایه نازک سلول های آلوئولی توسط ویروس آسیب می‌بینند. بدن با ارسال سلولهای ایمنی به ریه برای مقابله با آن واکنش نشان می‌دهد.
وی گفت: و این منجر به ضخیم شدن پوشش ها نسبت به حالت طبیعی می‌شود. و با ضخیم شدن پوشش ها کیسه های هوایی کوچکی که برای رسیدن اکسیژن به خون لازم است هستند دچار انسداد می‌شوند. هیرش اظهار داشت: این اساسا یک جنگ بین پاسخ میزبان و ویروس است. بسته به اینکه کدام پیروز شود عواقب خوب داریم، زمانی که فرد بهبود می‌یابد و عواقب بد زمانی است که برعکس این اتفاق می‌افتد.
با محدودیت اکسیژن جریان خون، سایر ارگان های مهم مانند کبد، کلیه و مغز اکسیژن کافی دریافت نمی‌کنند. در تعداد کمی‌از موارد شدید که به سمت سندروم دیسترس تنفسی حاد می‌روند بیمار برای تامین اکسیژن به دستگاه تنفس مصنوعی نیاز پیدا می‌کند. با این حال با آسیب شدید ریه و نرسیدن اکسیژن کافی به بقیه بدن ممکن است نتیجه از کار افتادن ارگان‌ها و مرگ باشد. ویسکیدی تاکید می‌کند افراد بالای ۷۰ سال و افرادی که پاسخ ایمنی ضعیفی دارند بیشتر در معرض خطر هستند. افراد در معرض خطر شامل بیماران با ناهنجاری های ریوی، بیماری های مزمن یا سیستم ایمنی ضعیف مانند بیماران سرطانی که شیمی‌درمانی دریافت می‌کنند.
ویسکیدی به مردم توصیه می‌کند به کرونا ویروس مانند آنفلوآنزا نگاه کنند، چون فرآیندی مشابه همان را در بدن طی می‌کند. بسیاری از افراد آنفولانزا می‌گیرند و بدون هیچ عوارضی بهبود می‌یابند.
وی افزود: مردم باید به یاد داشته باشند همانطور که احساس می‌کنند سالم هستند و به همان اندازه که می‌ترسند بیمار نیستند. کروناویروس چگونه باعث عفونت و آلودگی می‌شود؟
این ویروس از طریق ریز قطرات سرفه یا عطسه به هوا منتقل می‌شود. افرادی که در فاصله نزدیک هستند می‌توانند از طریق بینی، دهان یا چشم ویروس را به بدن خود وارد کنند. ذرات ویروسی موجود در این قطرات به سرعت به پشت معابر بینی و غشاهای مخاطی در پشت گلوی شما می‌روند و به گیرنده های خاصی در غشای سلول ها متصل شده و از آن جا کارشان را شروع می‌کنند.
کرونا ویروس پروتئین هایی را که از سطح ویروس به سمت بیرون خارج شده اند را روی غشای سلول متصل و از این طریق ماده ژنتیکی خود را به سلول تزریق می‌کند.
دکتر ویلیام شافنر متخصص بیماریهای عفونی در مرکز پزشکی دانشگاه وندربیلت در نشویل گفت: ماده ژنتیکی متابولیسم سلول را مختل کرده و به سلول می‌گوید: وظیفه خود را انجام نده و از این به بعد به من کمک کن تا ویروس را تکثیر کنیم.
کروناویروس چگونه باعث مشکلات تنفسی می‌شود؟
وقتی تعداد کپی ویروس زیاد شود به سلولهای همسایه حمله می‌کند. علائم معمولاً شامل سوزش گلو و سرفه خشک میباشد.
دکتر شافنر می‌گوید: پس ویروس به سمت لوله‌های برونش حرکت می‌کند. وقتی به ریه ها می‌رسد باعث التهاب مخاط آن شده و کیسه های هوایی یا آلوئول ها برای انجام وظیفه خود، تامین اکسیژن خون و حذف دی اکسیدکربن، باید سخت تر کار کنند.
دکتر کامپتون فیلیپس رئیس سیستم مراقبت‌های بهداشتی آینده‌نگر در بیمارستانی که در ماه ژانویه اولین مورد کروناویروس در آمریکا گزارش شد، گفت: با ایجاد آماس عبور اکسیژن از غشای مخاطی از این هم مشکل تر می‌شود. اختلال در جریان اکسیژن باعث می‌شود که آن نواحی در ریه ها با مایعات، چرک و سلول های مرده پر شود. ذات الریه یا عفونت ریه ایجاد می‌شود.
بعضی از افراد آنقدر در تنفس مشکل پیدا می کنند که به دستگاه تنفس مصنوعی نیاز پیدا می کنند.در بدترین شرایط که به سندروم دیسترس تنفسی حاد شناخته می‌شود ریه ها به حدی از مایعات پر می‌شوند که حمایت‌های تنفسی بی‌تاثیر بوده و بیمار می‌میرد.
|
